Well my trip was going very well till Vietnam. I arranged two companies in Ho Chi Minh. 3 weeks for Lowe and 1 week for Bates 141. When I reached Lowe I also sent an e-mail to Bates to let them know about I arrived to Vietnam and will come to Bates after 3 weeks work in Lowe. But they didn’t replied at all. So I talked with Lowe’s creative director about the situation and ask him about one more extra week to work in Lowe. He said ok no problem. But 3 weeks later Lowe’s finance department came to me and said today is your last day. I said I will stay one more week and I talked about this with creative director. But they said we don’t know this. They said we have to get approval for extending your time from the head office. Then I talk the problem with Lowe’s managing director Michel Borelli. He just solved the problem in 10 seconds with a single e-mail. So I stayed more in Lowe. But Lowe didn’t want to pay for that extra week’s hotel expenses. It was 2.850.000 dong for one week. But the problem is Lowe paid me only 4.000.000 dong for 4 weeks. Which makes 342 Turkish Lira. Thanks to associate creative director Naveen Mihindukulasuriya because he gave me 1.500.000 dong to pay for hotel and saved my ass from big trouble. It was a huge surprise that biggest company on my route paid me lowest salary. Sometimes I eat very cheap food to survive with this money. And I had food poisoning. I got sick. I had diarrhea, fewer, and tiredness. I didn’t go to work and stayed in the hotel 2 days. Then I vomit black and bloody and afraid. I went to the hospital. They said I am having gastric bleeding and it’s important. They wanted to make some blood tests on me which costs 300 US dollars. But I said I have only 200. The doctor canceled some of the tests and did only the important ones. I paid this 200 dollars with my emergency money. But that money was for my plane ticket back to home, Istanbul. Doctor gave me some medicines and I used them. I am going better everyday but I still have stomach pains sometimes. After that I got an e-mail from my Korean agency about they misunderstood the project and they said we can’t pay for your hotel we tought you do this travel self sponsored and just looking for some experience. Well that was a big shock because I told them about my project in many of my e-mails and everything also written on my blog’s homepage. In my last day in Vietnam I was angry because of all these problems and while I was packing up I cut my finger as you can see in the picture. Just imagine my situation. You feel sick, you have no money, you are going to another country which is an expensive place and they don’t want to pay you, you will land to Seoul in 21:30 and no one is coming to airport to take you. This kind of moments make me stronger than ever. I said myself. Ok calm down. You are not going to die. I have been in South Korea before and I have some good friends there. I called Minsu who is one of my best Korean friends and told the situation. He came to airport and took me. Then he put me a nice clean hotel for one night and paid the price. It was 100 tl for one night. Next day I wake up took a bath and went to Continuum, my Korean agency. We talked about the problem face to face. I told them I about I wrote you everything clear how you can say “we didn’t know that” And if I had enough money to travel around the world why I work in companies instead of traveling and enjoying all the time. Any way they booked me a small but nice, clean hotel to stay and paid me some salary to live. So the big problem is solved but one more came right after. I was planning to go to China after 2 weeks in Korea but my clumsy travel agency took me a wrong dated Chinese visa. I just recognized that there is written “Enter before September 2011″ on my visa. So it is not possible to Enter China with this visa. I checked my old e-mails which I sent to my travel agent. I wrote the dates with no mistake. But somehow He got visa for September instead of December. Well problems were coming like a street fighter combo. I told this problem to my new working friends in Continuum. Chinese government don’t accept individual visa applies since 2007. You have to contact with a travel agency to get Chinese visa and they got it for you. Luckily Continuum have a good travel agency and we told them about my situation. They told me that I can not get a new visa from Korea for China. So I decided to chance my Chinese ticket back to Turkey. Rest some, arrange more companies. There are some possibilities in Philippines and Sri lanka as well. So when I feel better after some break I can continue my road trip with China. I told all these things to my contact in China, Mr.Bibi Ho, CEO of Amuse Group digital advertising company. Because he was expecting me 2 weeks later. But he told me not to worry. He said: You can come anytime you want. We will be waiting for you here. So I relaxed a lot because I never want to put agencies in bad situations and I want to keep my promises all the time. Anyway. I will try to change my ticket back to Istanbul and planning to be back home in 22 November. (good news for my Turkish friends) I really tired of all these problems and need a good break for a while. It’s been nearly 6 months I started to travel with no money. So it will be good to have a nice break. Best regards from Designer on the road.

Vietnam’a kadar neredeyse sorunsuz geçen yolculuÄŸum Vietnam’da üstüste gelen büyük problemlerle kabusa dönüştü. Vietnam’da 2 ajansla anlaÅŸmıştım. Planım ilk önce 3 hafta Lowe’da çalışmak daha sonra 1 haftalığına Bates 141′i ziyaret etmekti. Vietnam’a varınca Lowe’da iÅŸe baÅŸladım ve geldiÄŸim konusunda bilgilendirmek için Bates’e e-mail gönderdim. fakat cevap veren, ilgilenen olmadı. Bates’in bu umursamaz tavrını görünce Lowe’un yaratıcı yönetmenine durumu anlattım ve geri dönmezlerse burada 1 hafta daha çalışabilirim dedim. Kendisi de hay hay sorun yok dedi. Ancak 3 hafta sonra Lowe’un finans ekibi bizim böyle bir bilgimiz yoktu bize göre bugün son günün ve süreni uzatmak için ana ofisten izin almalıyız bir sürü prosedürü var gibi ÅŸeyler söylediler. Ben de durumu Lowe Vietnam’ın genel müdürü Michel Borelli ile konuÅŸtum. Kendisi sorunumu 10 saniyede basit bir e-posta ile çözüverdi. Ancak daha sonra öğrendimki Lowe benim son haftamın otel parasını ödemek istemiyormuÅŸ. 8 ekstra gün için otel benden 2.850.000 dong para istedi. Komik olan ÅŸeyse Lowe’un bana 4 haftada sadece 4.000.000 dong ödemesi ki bu da Türk lirasıyla sadece 342 TL ediyor. Takım direktörlerinden Naveen Mihindukulasuriya’ya teÅŸekkür ederim çünkü bana 1.500.000 dong verdi ve bende üzerini tamamlayıp otelin parasını ödemiÅŸ oldum. Ilginçtir ajanslar büyüdükçe verdikleri paralar küçülüyor ve insani tarafları gittikçe azalıyor. 4.000.000 dong’la Vietnamda 4 hafta geçirmek tam bir hayatta kalma mücadelesine dönüştü. Ucuz ve ne olduÄŸu belirsiz yediÄŸim ÅŸeyler yüzünden sonunda Gıda zehirlenmesi yaÅŸadım. Inanılmaz karın aÄŸrıları, ishal, ve ateÅŸ yüzünden 2 gün ofise gidemedim. Bir kere banyoda bayılır gibi olup kendimi yere attım ama sonra kendime geldim. 2. gün ise midem bulanıp kustuÄŸumda siyah ve kanlı bir kusmukla karşılaÅŸtım. Hayatımda ilk kez gördüğüm bu sahneyi telefonda bir arkadaşıma anlatınca bunun mide kanaması olduÄŸunu ve acilen hastaneye gitmem gerektiÄŸini söyledi. Hastaneye gittim ama gastro uzmanı izinliymiÅŸ. Beni genel hastalara bakan bir kadın doktor muayene etti. Kan testi yapmam gerektiÄŸini ve bunun 300 dolar ücreti olduÄŸunu anlattı. Bense eve dönüş paramdan 200 dolar almıştım yanıma. Durumu anlattım. Doktor testlerdeki bazı tikleri kaldırıp sadece önemli olanları yaptırdı. Sonra bir kaç ilaç yazdı ve ilaçları kullandım. Gittikçe daha iyiye gidiyorum ama hala zaman zaman karnımda aÄŸrılar hissediyorum. Ben bunlarla uÄŸraşırken Kore’deki ajanstan gelen bir e-mail beni ÅŸok etti. Dediklerine göre arkadaÅŸlar benim projemi yanlış anlamışlar ve benim konaklamam konusunda bana yardımcı olamazlarmış. Onlar beni kendi paramla geliyorum sanmışlar. Vietnam’da sinir krizleri geçirerek bavulumu hazırlarken bir de parmağımı kestim. Durum çok kötüydü. Seul gibi pahalı bir yere gidiyorsunuz. Tam gitmeden önce her ÅŸeyiniz aylar öncesinden ayarlanmış olmasına raÄŸmen ajans size biz seni yanlış anlamışız diye bir mail atıyor, paranız yok, kalacak yeriniz yok, akÅŸam 21:30′da iniyorsunuz ve kimse sizi almaya gelmiyor. Oldukça iç açıcı bu durum karşısında sakin olmaya ve nasılsa ölmem herhalde diye kendimi teselli etmeye baÅŸladım. Eski maillerimi açıp ajansa gönderdiÄŸim açıklamaları gene forward ettim ve bakın ben size durumu açıklamışım nasıl yanlış anladık dersiniz diye bir e-mail attım. Ama geri dönüş olmadı. (OlmuÅŸ ama ben o zaman çoktan yola çıkmıştım) Ayrıca bu açıklamalar ve projemin detayları blog’un ana sayfasında ilk günden beri duruyor. Neyse ki Kore’de çok samimi arkadaÅŸlarım vardı ve onlara durumu telefonda anlattım. En sıkı Koreli dostlarımdan Minsu beni 21:30′da havaalanından aldı, yedirdi ve bir otele götürdü. Otelin parasını da ödedi saÄŸolsun. Ertesi gün otelden çıkıp çantamla beraber Continuum’a yani Kore’de çalışacağım ajansa gittim. Durumu yüzyüze konuÅŸtuk. Hatalarını kabul ettiler ve bana 2 haftalık küçük ama temiz bir yer ayarladılar. YaÅŸamam için maaÅŸ’da verdiler. Böylece durum çözülmüş oldu derken. Benim beceriksiz seyahat acentamın bana yanlış tarihli Cin vizesi aldığının farkına vardım. Gene eski maillerimi kontrol ettim ve ben onlara 22 Aralık yazmama raÄŸmen bana Eylül ayı için vize almınmış. Tarihi geçen bu vizeyle Cin’e girmemse mümkün deÄŸildi. Cin 2007′den itibaren bireysel vize baÅŸvurularını kabul etmiyor ve vize için bir sehayat acentasıyla anlaÅŸmanızı istiyor. Continuum’un sehayat acentasına durumu anlattık ve Kore’den yeni bir vize almamın mümkün olup olmadığını sorduk. Ne yazık ki mümkün deÄŸilmiÅŸ. Durumu beni Cin’de bekleyen ajansın baÅŸkanına kibar bir dille anlattim. Neyse ki ajans baÅŸkanı Bibi Ho bana gayet kibar bir ÅŸekilde istediÄŸin zaman gelebilirsin bizim kapımız sana dilediÄŸin zaman açık diyerek yüreÄŸime su serpti. Cünkü bir ajansa verdiÄŸim sözü tutamayıp onları maÄŸdur edeceÄŸim diye endiÅŸeleniyordum. Tüm bu durumlar karşısında Kore’den sonra Cin’e olan biletimi deÄŸiÅŸtirerek Istanbul’a dönmeyi düşünüyorum. Filipinler’den ve Sri Lanka’dan gelen teklifleri deÄŸerlendirip biraz dinlendikten ve iyice iyileÅŸtikten sonra yeni bir Cin vizesiyle tekrar yola çıkmak ve asya turumu tamamlamak planım. Kısa bir süre içinde olsa eve geliyor olmanın heyecanıysa güzel. Aileme, Türkiye’deki arkadaÅŸlarıma ulaÅŸacak olmak harika. 5 buçuk aydır yollarda bir ton yükümülükle ve parasız sehayat etmek gerçektende hem psikolojik olarak hemde bedenen bir yorgunluk yarattı diyebilirim. Yakında Türkiye’de görüşmek üzere. Sevgiyle.